آرام نگار
شنبه, ۲ اسفند ۱۳۹۳، ۰۶:۴۷ ب.ظ
مازندران.ساری.گلزار شهدا.
+آرامگاهی که همچون زیارتگاه است مربوط به مزار شهید سید مجتبی علمدار است که معمولا همیشه همینطور است.
فرکانس نگار
عکس ها می توانند فلسفه ی گویای زندگی هر انسانی باشد.
سلام دوستان...
از بچگی به عکس ها علاقه داشتم؛ همیشه طوری دیگر به عکس ها نگاه می کردم و دوست داشتم با یک دوربین از هر چیزی عکس بگیرم...نشد که عکاس بشوم اما همچنان عکس گرفتن را دوست دارم هر چند با دوربین های 2 یا 5 مگا پیکسلی.
اینجا عکس ها در یک مجموعه قرار میگیرند و هر چند وقت یکبار این مجموعه ها آپدیت می شوند...مثلا شاید امروز در طبیعت نگار سه عکس ببینید و چند روز دیگر مثلا پانزده عکس.امیدوارم عکس ها رضایت بخش باشد...ممنون از نگاه هاتون...
سلام ،
احسنت برای طراحی چنین قسمتی ...
با نامِ زیبای آرام نگار ... :)
و مزین به نام و معطر به یاد شهید ...
+ الان که اسمش رو سرچ ردم گویا شهیدِ شیمیایی بودند ایشون ... (+)
روحش شاد و یادش گرامی باد ...
پاسخ:
سلام...
سلام...
ممنونم
ایشون رو نمیشناسید...
شهید سید مجتبی علمدار یعنی یک شهر...این شهر -ساری- خیلی به این شهید وابسته ان...نه خیلی ها تو ایران....نه خیلی ها تو جهان...
لینک سایتشون تو فرکانس یار هست...حتما سر فرصت سایتشون رو مطالعه کنید...
شهید علمدار...
صدای همیشه آشنا با قلب ها
سلام
من تا به حال نمی دونستم که ایشون مازندران هستند
خوب شد ، حالا خیالم راحت تر شد!
ممنونم بابت تصاویر
اون پلاستیک های بالای مزارشون چیه ؟ نامه است؟!
پاسخ:
سلام..
سلام..
نام و یاد شهید علمدار امکان نداره برای ما اشک نداشته باشه...
بله ایشون اهل مازندران و شهر ساری هستند...بودند نه..هستند...چون اگر ما الان شهید علمدار رو حس نکنیم نمیتونستیم نفس بکشیم...
بله...پر از نامه است...عکس یکیشون رو گرفتم ...سعی می کنم پیداش کنم و همینجا بذارم...
همه نامه ها این شکلی هستن یا هر کی هر چی دوست داره می نویسه و اونجا میزاره ؟!
پاسخ:
سلام...نمیدونم حقیقتا...ما نمیتونیم سر مزارشون زیاد بریم...در واقع همیشه پر از جمعیته و بیشتر جمعیت هم خانم ها هستند ..ما حتی نزدیک هم نمیتونیم بشیم...فقط بعضی اوقات خاص که خودمون میدونیم خلوته میریم...و به خودمون اجازه نمیدیم که نامه ها را باز کنیم چون حتما یه مقداری از نامه ها احتمالا درد دل شاید باشه و خصوصی...این عکس هم که گرفته شد در واقع از نامه ای بوده که سر مزار باز شده بود و ما عکس گرفتیم..
سلام...نمیدونم حقیقتا...ما نمیتونیم سر مزارشون زیاد بریم...در واقع همیشه پر از جمعیته و بیشتر جمعیت هم خانم ها هستند ..ما حتی نزدیک هم نمیتونیم بشیم...فقط بعضی اوقات خاص که خودمون میدونیم خلوته میریم...و به خودمون اجازه نمیدیم که نامه ها را باز کنیم چون حتما یه مقداری از نامه ها احتمالا درد دل شاید باشه و خصوصی...این عکس هم که گرفته شد در واقع از نامه ای بوده که سر مزار باز شده بود و ما عکس گرفتیم..
خلاصه اینکه در واقع نمیدونم تمام نامه ها اینگونه هست یا نه...ولی میشه حدس زد که یکسری اینگونه اند...یکسری حتما درد دل هستند و یکسری احتمالا دعا هستند...یکسری احتمالا حدیث هستند...باز هم عرض کنم که حقیقتا نمیدانم
سلام
بسیار زیبا...
احیانا یکی از این شهدا دایی من هستن...
پاسخ:
سلام
خوشا به سعادت شما ...
ممنونم
سلام
خوشا به سعادت شما ...
ممنونم